Ως τη μέση τ' ουρανού
O μακρύς και βροχερός δρόμος, ξετυλίγει το χρόνο που πέρασε φέρνοντας το παρελθόν μέσα στο λεωφορείο. Όλα είναι εδώ! Ο Πέτρος, η Άννα, η Αθήνα, το Ναύπλιο, τα Γιάννενα. Η παγωμένη συστάδα των άγραφων κανόνων που περιχαράκωσε την απόσταση των δύο νέων με τον κόσμο γύρω τους. Η αστείρευτη συνύπαρξή τους με την ηθική υποχρέωση. Οι όψιμες ευθύνες απέναντι σ’ έναν δυσνόητο ρόλο. Η πρωτεύουσα, η επαρχία, η οικογένεια, ο αψεγάδιαστος ενθουσιασμός, ο έρωτας, η φιλία, ο ύμνος της νιότης.
RELATED
Νίνα
... κάτι πολύ προσωπικό
10 ώρες δυτικά
17 Νοέμβρη συνωμοσία
17:45
1972: Το τελευταίο καλοκαίρι
29 λέξεις αργότερα
300 βαθμοί Κέλβιν το απόγευμα
4-2=0
525 τάγμα πεζικού
525 τάγμα πεζικού
7 κούπα
